دوبیتی های ناب

تو مفعولی دل فاعل فدایت
همیشه فعل میریزم به پایت!
بگو تا با کدامین واژه خود را
ضمیر ِ " متصل " سازم برایت؟

عشق یعنی دل بلرزد تا که نامش میبری
عشق یعنی درد یارت را به جانت میخری
عشق یعنی دل هوایی می شود با یاد او
چون کبوتر پر زنان تا کوی دلبر میپری

باز آمدنم به خدمتت دیر نشد
اندیشه مکن دلم ز تو سیر نشد
یک موی تو را به عالمی نفروشم
تو جان منی، کسی ز جان سیر نشد

شهر را آدم به آدم در پی ات جویا شدم
تا که یک شب دیدمت، دل باختم، رسوا شدم
با نگاهی ساده قلبم را گرفتی، خوب من!
فکر می‌کردم که من عاشق نِمی... امّا شدم!

خواهشی بر لب من هست ولی تکراری
می شود دست از اعدام دلم برداری؟
ثبت کن محض سند مصرع بعدی مرا
تو در اعماق دلم مثل خدا جا داری

چه شده؟ ای دل دیوانه هوایش کردی؟

با دو چشمان پر از اشک صدایش کردی؟

گفته بودم که دلش معدن بی معرفتی است

تو نشستی و دلت خوش به وفایش کردی؟

دل پیش کسی باشد و وصلش نتوانی!
لعنت به من و زندگی و عشق و جوانی!!!
دلتنگ توام ای که به وصلت نرسیدم
ای کاش خودت را سر قبرم برسانی...

از کنج لبت دلم عسل می خواهد
یک بوسه و بعد از آن بغل می خواهد!
آنقدر به من وعده نده...! حرف نزن!!
اینبار فقط دلم عمل می خواهد!!!