بگذارید انشا بنویسم...

موضوع : علم بهتر است یا ثروت ؟

به نا م خدا

هیچکدام، فقط و فقط خود تو  مخاطب❤خاصم!  

من قصه ی تو را  تا  ابد  اینگونه  آغاز میکنم:

یکی بود

هنوزم هست

خدایا همیشه باشد...

دوستت دارم عشقم❤

برای همه  ی  وقت هایی که خواستی در کنارم باشی

برای همه  ی  وقت هایی که به من اعتماد کردی

برای همه  ی  وقت هایی که مرا تحسین کردی

برای همه ی  وقت هایی که باعث راحتی و آسایش من بودی

برای همه ی  وقت هایی که گفتی دوستت دارم

برای همه ی  وقت هایی که در فکر من بودی

برای همه ی  وقت هایی که برایم شادی آوردی

برای همه ی  وقت هایی که به تو احتیاج داشتم و تو با من بودی

برای همه ی  وقت هایی که دلتنگم بودی

برای همه ی  وقت هایی که به من دلداری دادی

برای همه ی  وقت هایی که در چشمانم نگریستی و صدای قلبم را شنیدی

به خاطر همه ی این ها  هیچ وقت فراموش نکن که :

لبخند من  به تو یعنی  عاشقانه  دوستت دارم

آغوش من همیشه برای تو  باز است

همیشه برای گوش دادن  به حرفهایت آمادگی دارم

همیشه پشتیبانت هستم

من مثل کتابی گشوده برایت خواهم بود

فقط کافی است چیزی از من بخواهی و بلافاصله از آن تو خواهد شد

می خواهم اوقاتم را در کنار تو باشم

من کاملا به تو اطمینان دارم و تو امین من هستی

در دنیا تو از هرکسی برایم مهم تر هستی

همیشه دوستت دارم چه به زبان بیاورم چه نیاورم

همین الان در فکر تو هستم  ... همین  الان  که  در  حال  نوشتنم

تو همیشه برای من شادی می آوری به خصوص وقتی که لبخند بر لب داری

من همیشه برای تو اینجا هستم و دلم برای تو تنگ است

هر وقت که احتیاج به درد  و دل داشتی روی من حساب کن

من هنوز در چشمانت گم شده هستم

تو در تمام ضربان های قلبم حضور داری

پس

سلام ای تنها بهونه، واسه ی نفس کشیدن

هنوزم پَر میکشه دل، واسه ی به تو رسیدن

واسه ی جواب نامه ات ،میدونم که خیلی دیره

بذار به حساب غربت، نکنه دلت بگیره

عزیزم بگو ببینم که چه رنگه روزگارت ؟

خیلی دوست دارم تو مهتاب بشینم یه شب کنارت

سرتو  با مهربونی بذاری به روی شونم

تو فقط واسم دعا کن ، آخه دنبال بهونم

حالمو اگه بپرسی ، خوبه . . . تعریفی نداره!

چون بلاتکلیفه عاشق ، آخه تکلیفی نداره

نکنه ازم بِرَنجی . . . تشنه ام ، تشنه ی  بارون

چقد از دریا  ما  دوریم  بیگناهیم هردوتامون

بدجوری بهم میریزه، منو     گاهی اتفاقی

اگه تو نباشی از من ،نمیمونه چیزی باقی

میدونی که دست من نیست . . . بازیای سرنوشته

رو قشنگا   خط کشیده، زشتا رو برام نوشته

باز که ابری شد نگاهت ، بغضتم واسم عزیزه!

اما اشکاتو نگه دار نذار اینجوری بریزه

من هنوز چیزی نگفتم که تو طاقتت تموم شد

باقیشو بگم میبینی گریه هات کلی حروم شد!

حال من خیلی عجیبه ، دوس دارم پیشم بشینی

  من نگاهت بکنم تو  ،تو نگام عشقو  ببینی

یادته . . .؟ منو تو داشتیم ساده زندگی میکردیم

از همین چشمه ی شفاف رفع تشنگی میکردیم

یه دفعه یه مهمون اومد عقلمو بدجوری دزدید

دل تو به روم نیاورد ، از همون دقیقه فهمید

اولش فکر نمیکردم که دلم رو برده باشه

یا دلم گول چشای روشنش رو خورده باشه

اما نه . . . گذشت و دیدم دل من دیوونه تر شد!

به تو گفتم و دلت از قصه ی من باخبر شد

اولش گفتم یه حسه  یا  یه احترام ساده

اما  بعد  دیدم که عشقه ، آخه اندازش زیاده!!!

تو  بازم طاقت آوردی مثل پونه ها  تو  پاییز

سرنوشت تو سفیده، ماجرای من غم انگیز

بدجوری دیوونتم من . . . ! فکر نکن این اعترافه

همیشه نبودن تو کرده این دلو کلافه

میدونم فرقی نداره واست عاشق بودن من

میدونم واست یکی شد بودن و نبودن من

میدونم دوسم نداری مثل روزای گذشته!!!

من خودم خوندم تو چشمات، یه کسی اینو نوشته

اما روح من یه دریاست پره ازموج و تلاطم

ساحلش تویی وموجاش خنجرای حرف مردم!

آخ که چه لذتی داره ،ناز چشماتو کشیدن

رفتن یه راه دشوار واسه هرگز نرسیدن

من که آسمون نبودم اما عشق تو یه ماهه

سرزنش نکن دلم رو ، بخدا اون بی گناهه!!!

تو که چشمای قشنگت خونه ی صدتا ستارست

تو که لبخند قشنگت واسه من عمر  دوبارست

بیا  و مثل گذشته جز به من، به همه شک کن

من بدون تو میمیرم ، بیا و بهم کمک کن