دوبیتی های ناب

ای سوژه ی عکاسی هر فرد هنرمند
شیرین ترین خاطره ! انگور! عسل ! قند
یک لحظه .. نه یک ثانیه لبخند بزن که
دنیا شده بازیچه ی یک نیمچه لبخند!

هرچند نداری تو ز احساس، نشانی
من عاشق لبخند توام، گرچه ندانی
مغرور و بداخلاق بشو با همه، اما
« با من به ازین باش که با خلق جهانی »

به تو وابسته ام، مانند سربازی به سربندش
تو معروفی به دل بردن، مونالیزا به لبخندش
چه حالی داشتم با رفتنت، سربسته میگویم
شبیه حال مردی لحظه ی اعدام فرزندش

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را
منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

من دلم تنگ تو شد، اشک امانم را برد
شاخه ی عشق تو در کنج اطاقم پژمرد
کاش آن لحظه ی آخر که تو می خندیدی
بر من عاشق بیچاره کمی بر می خورد

باز سرما خوردم و دکتر برای من نوشت
 شربت لیموی تازه با عسل روزی سه بار
لطف کن داری میایی پیش من معجونی از
اخم ترشت با کمی لبخند کندویی بیار...!!!

چشم بیمار تو شد باعث بیماری ما
به مسیحا نرسد فکر پرستاری ما...
دوش در خواب لب نوش تو را بوسیدم
خواب ما به بُود از عالم بیداری ما...

لیوان چو لبت بوسد و بوسم لب لیوان
پیداست، ز تو بوسه بگیرم نه ز لیوان

لیوان به لب لعل تو لب داد، به لبخند
ما لب بگرفتیم به لبخند، ز لیوان

لعل لب تو، بوسه نمیداد به این لب
آن لب بگرفتیم، ز لعل لب لیوان

لب بر لب لیوان و لب لعل تو در یاد
این لعل لب توست، نه لعل لب لیوان

تا لب به لب لعل تو دادیم، ندادیم
لب بر لب لعل دگری، جز لب لیوان

جز یاد تو و لعل لبت، لب نگشودیم
الا به لب همچو لبت بر لب لیوان

لبهای من و لعل تو و بوسه شیرین
این هر سه نشینند فقط بر لب لیوان