دوبیتی های ناب

آمده‌ای تا که جهان یک غزلِ ناب شود
قندِ زمین نماند وُ در دلِ من آب شود
آمده‌ای تا که خدا بوسه به قلبم بزند
بوسه‌یِ عاشقانه‌ام کنجِ لبت قاب شود

بوسه بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند

قاب عکس توست، اما شیشه عمر من است

بوسه بر مویت زنم ترسم که تارش بشکند

تارموی توست، اما ریشه عمر من است