دوبیتی های ناب

لبهای تو  بر هر مرضی حکم دواست
هر بوسه ات از بوسه بعدیت سَواست
من سیر نمی شوم ولی جان خودم
هر بوسه تو قدِّ سه مَن باقلواست...!!!

بوسه بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند

قاب عکس توست، اما شیشه عمر من است

بوسه بر مویت زنم ترسم که تارش بشکند

تارموی توست، اما ریشه عمر من است

لبت را غنچه کردی، فصل پائیزم بهاری شد
دوباره توی شعرم، فصل، فصل بوسه کاری شد
من از بس عاشقت بودم خودم را منفجر کردم
تمام بوسه هایم، بوسه های انتحاری شد

تا کی دل من همیشه تنگت باشد؟
بازیچه ی  چشمان قشنگت باشد ؟
عمری غزل و  بوسه بدهکار منی
تا کی دل من گوش به زنگت باشد؟