فکر میکنم این متن به این دو بیتی بخوره... از جان عزیزترم...در شهری ام که با تو برایم غریب نیست.. اما دیشب را باز بی تو، در غربت گذراندم...سهم من از عشق، گوشه سرد و تاریکی از این دنیاست که با یاد تو گرم مانده ست...یاد تو تاریکی ها رو به روشنایی بدل میکنه یا کاری کن باور کنم انتظار خود عشق ست.... **** بعضی از دو بیتهاتون تنهایی و دلتنگی توش زیاده...
بعضی دلتنگی هاش قشنگه اما بعضیاشون زیاده مخصوصا وقتی تنهایی هم باهاش هست...این نظر من هست ...ممکنه بقیه همچین نظری نداشته باشن... البته دو بیتی های عاشقانه اکثرشون از سر دلتنگی هست...بعضی اشعار شهریار و یا ..... . این خاصیت عشق هست. البته من هم ممکنه در نظرم اشتباه کرده باشم.....
انسان به خوشبختی خیلی زود عادت می کند و چون خیلی زود عادت می کند خیلی زود هم فراموش می کند که خوشبخت ست....
من که نمیدونم این یعنی چه... متنش قشنگ بود...براتون آوردم...خخخ
راستی سلاااام آقامعلم محمودی...
آفرین که خودت اعتراف میکنی... وقتی معناشو درک نکردی چطوری تشخیص دادی به این پست مربوط میشه؟!!! هر چند که ربط زیادی نداشت . . . . . . . . راستی قاصدک خانم سلااااااام
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.