مدتی در قلب من بودی و حالا در سرم! کار سختی نیست، تنها جا به جایت می کنم بعد از این گاهی سلامی، گوشه چشمی، خنده ای شکر ایزد! در همین حد هم قناعت می کنم
شهر را آدم به آدم در پی ات جویا شدم تا که یک شب دیدمت، دل باختم، رسوا شدم با نگاهی ساده قلبم را گرفتی، خوب من! فکر میکردم که من عاشق نِمی... امّا شدم!