دوبیتی های ناب

سخت است که معتاد نگاهی شده باشی
دیوانه ی چشمان سیاهی شده باشی
اینکه پسر رعیت ده باشی و آنوقت
دلداده ی تک دختر شاهی شده باشی

چه شده؟ ای دل دیوانه هوایش کردی؟

با دو چشمان پر از اشک صدایش کردی؟

گفته بودم که دلش معدن بی معرفتی است

تو نشستی و دلت خوش به وفایش کردی؟

ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم
بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم
آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب
نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب

نذر کردم تا بیایی هرچه دارم مال تو
چشم های خسته ی پر انتظارم مال تو
یک دل دیوانه دارم با هزاران آرزو
آرزویم هیچ، قلب بیقرارم مال تو !

عاقبت قلب تو را با شعر راضی می کنم
با ردیف و قافیه دیوانه بازی می کنم
می روم در مجلس مشروطه ساکن می شوم
یک سخنرانی علیه حزب نازی می کنم

زیر باران هیچ قلبی خالی از یک عشق نیست
نمره عاشق شدن در زیر باران، نمره دیوانگیست
زیر باران راه رفتن، مثل باران تازگیست
زیر باران خیس ماندن، بوی ناب زندگیست

از سر زلف تو پیداست که "سر" می خواهی
از فرو پاشی یک شهر خبر می خواهی
عشق، میدان جنون است نه پس کوچه ی عقل
دل دیوانه مهیاست! اگر می خواهی..