دوبیتی های ناب

بوسیدنت کمی شده مشکل تر از محال
شیرین ترست بوسه ات از آبْ پرتقال

هرگز نیازِ من به لبت کم نمی شود
امسال بیشتر شده نسبت به پارسال

مُفتیِّ مصر، دیده لبت را و مانده است
فتوا دهد که بوسه حرام است یا حلال؟

شک نیست داستانِ تو را نسلهای بعد
تعریف می کنند به هم، سالهای سال

با این وجود، کارِ شما خنده دار نیست؟
اینکه به من هنوز تو چشمک نمی زنی

یک ماه می شود که سلامی نمی کنی
یک هفته می شود که پیامک نمی زنی
حتی نمی زنی تو به ما هیچ  missed call !

تا انتهای خاکی هر جاده رانده ام
هر جاده را که بوی تو می داده رانده ام
هم جاده ی چُغادک و هم جاده ی شمال!

اما نبود هیچ اثری از تو هیچوقت
اما نبود هیچ جوابی بر این سؤال :

بگذار دلم همیشه مستت باشد
وین حال خراب، ناز شصتت باشد
شش ماه و دو شب بوسه بدهکار منی
گفتم که حساب کار دستت باشد...

خراب و بی قرار و مست، یک شب
رها از هرچه بود و هست، یک شب
به بوسه، بوسه بوسه بوسه بوسه
تو را رگبار خواهم بست، یک شب

نگاه کن به غزالان اهلی چشمم
دو مست رام که در فکرشان رمیدن نیست
بگیر از لب داغم دو بیت بوسه ی ناب
همیشه شعر سرودن که واژه چیدن نیست

عجب لبی ! شکرستان که گفته اند، اینست
چه بوسه ! قند فراوان که گفته اند اینست
به بوسه حکم وصال مرا تو امضا کن
که آن نگین سلیمان که گفته اند اینست

آمده‌ای تا که جهان یک غزلِ ناب شود
قندِ زمین نماند وُ در دلِ من آب شود
آمده‌ای تا که خدا بوسه به قلبم بزند
بوسه‌یِ عاشقانه‌ام کنجِ لبت قاب شود

  ای لبـــــــــــانم  بوسه گاه  بوســــه ات
   خیره چشمـــــــــــانم به راه بوســـــه ات
   چون تب عشقــــــــم چنین افروخـــــــــتی
       لاجرم شعـــــــــرم به آتـــش سوخـــــــتی    

لیوان چو لبت بوسد و بوسم لب لیوان
پیداست، ز تو بوسه بگیرم نه ز لیوان

لیوان به لب لعل تو لب داد، به لبخند
ما لب بگرفتیم به لبخند، ز لیوان

لعل لب تو، بوسه نمیداد به این لب
آن لب بگرفتیم، ز لعل لب لیوان

لب بر لب لیوان و لب لعل تو در یاد
این لعل لب توست، نه لعل لب لیوان

تا لب به لب لعل تو دادیم، ندادیم
لب بر لب لعل دگری، جز لب لیوان

جز یاد تو و لعل لبت، لب نگشودیم
الا به لب همچو لبت بر لب لیوان

لبهای من و لعل تو و بوسه شیرین
این هر سه نشینند فقط بر لب لیوان