دوبیتی های ناب

چه شده؟ ای دل دیوانه هوایش کردی؟

با دو چشمان پر از اشک صدایش کردی؟

گفته بودم که دلش معدن بی معرفتی است

تو نشستی و دلت خوش به وفایش کردی؟

من دلم تنگ تو شد، اشک امانم را برد
شاخه ی عشق تو در کنج اطاقم پژمرد
کاش آن لحظه ی آخر که تو می خندیدی
بر من عاشق بیچاره کمی بر می خورد